- infantia
- infantĭa, ae, f. [id.], inability to speak.I.Lit.:B.
linguae,
Lucr. 5, 1031.—In partic., want of eloquence:II.infantia ejus, qui rem norit, sed eam explicare dicendo non queat,
Cic. de Or. 3, 35, 142:incredibilis accusatorum,
id. Att. 4, 16, 8: infantiae [p. 943] in dicendo, Quint. 5, 13, 38. —Transf., infancy, early childhood:2.quantum in infantia praesumptum est temporis, adulescentiae acquiritur,
Quint. 1, 1, 19:prima ab infantia,
from earliest infancy, Tac. A. 1, 4:nostra infantia caelum hausit Aventini,
Juv. 3, 85.— Of animals, the youth, etc.:asini,
Plin. 8, 44, 69, § 171:cervi ab infantia educati,
id. 10, 63, 83, § 182.—Of inanim. things: sed est sua etiam studiis infantia,
Quint. 1, 1, 21:pomi,
Plin. 15, 19, 21, § 80:vinum cum in infantia est, dulce,
Macr. S. 7, 7.—Second childhood, childishness:B.cum voce trementia membra... madidique infantia nasi,
Juv. 10, 199. —Collect., the young, children:irritandae ad discendum infantiae,
Quint. 1, 1, 26:surculi infantiae adalligati,
Plin. 32, 2, 11, § 24.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.